ЎЗБЕК АЁЛИ

Яшнар чечакларга тўлган бу боғи,

Бешик-ла тебратар экан дунёни.

Дунё ташвиши-ю қозон-товоғи,

Ҳар нега чидаркан, ўзбек аёли!

Ишқини бўйнига тумор қилай деб,

Ёрини бир зумга хумор қилай деб.

Оилада йўғини ҳам бор қилай деб,

Боридан кечаркан, ўзбек аёли!

Ўзин ўйламайди бунда сира ҳам,

Фарзандида доим орзу-хаёли.

Юзи кулиб турар, кўзи эса нам,

Болам деб яшаркан ўзбек аёли!

Айтинг-чи, уларсиз бўларми ҳаёт,

Уларсиз қаердан излайсиз нажот.

Қайдан пайдо бўлар ундаги сабот,

Оила чироғи, ўзбек аёли!

Тоғларда қоялар қуласин, майли,

Сувлар тошсин, майли, тўфон туфайли,

Сира ҳам сўнмасин покиза қалби -

Доим омон бўлсин, ўзбек аёли!

Феруза ФОЗИЛОВА,

Пахтаобод тиббиёт коллежи талабаси.