ТУҒЁН
КЎНГИЛ...
Барча инсонлар туйғуларини кўнгли орқали ҳис қилади. Ва ана шу туйғуларнинг манзили ҳам кўнгилдир. Эҳ, бу кўнгил ўзидан-да катта ғам ва дардларни, изтиробларни ўзига жо этади. Ҳар бир киши, ҳатто энг яқин инсонига ҳам айтолмайдиган гапларини кўнгил тубига яширади.
Кўнгил инсоннинг ақлу шууридаги барча ўй-мақсадларга, орзу ва армонларга макон бўла олади. У бахтли ва ҳасратли дамларда ҳам ўзина қўлга олиш қудратига эга. Кўнгил ўзи оғриниб турган бўлса ҳам, ўзгаларга меҳр улашгиси келади. Инсонларга ҳамиша яхшиликни соғинади.
Ҳаётда турли инсонлар бисёр. Шу сабабдан дунёқараши, фикр юритишлари ҳам турлича. Аммо кўнгил тубидаги биргина истак инсонни битта манзилга боришга ундайди. У бахтнинг манзилидир. Ҳар бир тоза, беғубор кўнгиллар, албатта, бахтли бўлишга интилади.
Нозима ҒОФУРЖОНОВА.
|