КЎНГИЛДАН КЕЧГАН ЎЙЛАР

ОТА-ОНАСИНИ ҚАДРЛАМАГАН ҚАДР ТОПМАЙДИ

Нуроний отахонлар ва меҳрибон бувижонларимиз уйимиз фариштаси, кўнглимиз чироғи. Улар билан ҳаётимиз мазмунли, давраларимиз файзлидир. Шундай экан, ота-она деганда кўз олдимизда катта ва машаққатли ҳаёт йўлини босиб, инсоний хислат ва фазилатларни ўзида мужассамлаштирган нуроний сиймолар намоён бўлади.

Ота-онанинг буюклиги шундаки, улар ҳаётда учрайдиган муаммоларни обдон ўйлаб, энг тўғри хулосани чиқарадилар. Улар оиланинг файзи ҳисобланадилар. Демакки, ота-она ўзларининг ҳаёти, мустаҳкам имон-эътиқоди, яшаш тарзи ва ҳалол меҳнати билан ўз оила аъзоларига намуна мактабини ўтайдилар.

Оилани бошқариш ва фарзандлар тарбиясининг тўғри йўлга қўйилишида ота ва онанинг роли жуда катта. Улар фарзандлари қобилият ва эҳтиёжларини, руҳий олами қандай эканлигини яхши билсалар оила фаровон бўлади. Шуни унутмаслик керакки, барча яхши-ёмон инсоний хислатларни фарзанд илк бор ота-онасидан олади. Шу боисдан уларнинг фарзандларига айтган ҳар бир сўзлари, панду насиҳатлари олтиндан қимматдир.

Ота-онанинг қадр-қимматини сўз билан ифодалаб бўлмайди. Уларнинг баҳосини на бойлик ва на зеб-зийнат билан қиёслай оламиз. Фарзандлари камолини ўйлаган ота-она уларни жамиятга муносиб қилиб вояга етказиш учун ҳаракат қилади. Демак, фарзандлар ота-оналари олдида бир умр қарздордирлар.

Ота-онасининг дилини оғритган, фарзандлик бурчини бажара олмаган инсон ҳаётда ўз ўрнини тополмайди. Билингки, ҳар қандай ёмонлик, тошбағирлик жазосиз қолмайди ва муқаррар адолат зарбасига учрайди. Зеро, бу дунё қайтар дунёдир. Ота-онасининг қадрига етмаган кимса бошқаларнинг ҳам ҳурматига сазовор бўла олмайди.

Наргиза ЮЛДАШЕВА.