Ватан десам, жўш уради қалбда фахр...
Кўксимдаги жон томирим илдизлари,
Туташади шу тупроқнинг бўйларига.
Шу мусаффо осмонининг юлдузлари
Рақс этади эркнинг озод куйларига.
Ватан десам, жўш уради қалбда фахр,
Хотирадан бир-бир ўтар қадим ўтмиш.
Буюкларнинг юзлари бор бунда ахир,
Мерослари ифтихорнинг қўлин тутмиш.
Кексалари эъзоз топган азим диёр,
Истиқлолга қалқон бўлар дуолари.
Ёшларининг юрагида шижоат бор,
Ёритади йўлин илм зиёлари.
Шу муқаддас ватан учун кўкрак кериб,
Ҳар қандайин ёт кучларга қаршимиз биз!
Илму урфон дунёсидан дурлар териб,
Келажакни яратамиз ҳар ўғил-қиз!
Дилмурод СОТВОЛДИЕВ.
|