Қанийди, руҳим-ла учсам сиз томон
Соғиндим. Баҳорлар бетаскин бугун,
Дардимни юволмас бу абри найсон.
Оҳ урсам, фалакка ўрлайди тутун,
Қўлларимни боғлаган имкон.
Соғиндим. Дунёнинг қаърида сукут,
Сизсиз бу танамни тарк этгандай жон.
Ажаб, энди менга ортиқча вужуд,
Қанийди, руҳим-ла учсам сиз томон.
Армонлар - осмонга қўйилган устун,
Теракларга етган азобнинг бўйи.
Мени овутолмас баҳорий очун -
Сизни ўйлаш - энг ширин ўйим.
Соғиндим. Қалбимнинг тубига чўкдим,
Сабр косасига тушиб, олдим тин.
Қўмсадим, дардларим қоғозга тўкдим,
"Ёмғир кўзларимга қуриб олди ин".
Абдурашид ҲАМДАМОВ.
|