НАВРЎЗНИНГ БЎЙИ КЕЛАДИ...

Атрофда баҳор... Янгиланиш, ёшариш фасли кезади. Ариқлар лабида ханда отган майсалар табитга салом бергандай шабодада енгил тебранади. Замин яшилликдан шод. Дарахтлар куртакларида қулоч ёзган кўкламий гўзаллик атрофга ажиб тароват таратади.

Сочларига гулчамбарлар таққан қизларнинг юзида кулгу, лабларида табассум. Ошиқона нигоҳлардан маст кўнгиллари баҳор латофатидан миннатдор. Кичкинтойлар учириб-учириб ўйнаётган варраклар мусаффо осмонни маҳв этгудек гўё.

Ана, лолақизғалдоқларга бурканган адир, дала, қирларда ўзгача гўзаллик. Тоғ эркаси бўлган лоланинг анвойи чаманига айланган замин назокатдан, ёшаришдан энтикади. Бир қучоқ лолани бағрига босган қизнинг ёноқлари изҳори дилдан лов-лов ёнади. Баҳор ташрифи юрагини-да орзиқтиради.

Табиатни бағрига олган Наврўзи оламнинг бўйи келади атрофдан. Дошқозонларни тўлдирган сумалак, баҳорий таомлар - кўк чучвара, кўк мантиларнинг иштаҳани қитиқловчи иси ҳовлини тутади.

Юртга келган айём муборак! Заминни қучган, бахти кулган диёрни эркалаган, Наврўзи олам, хуш келдинг!..

Гулчирой ШАМСУТДИНОВА,

Олтинкўл тумани.