№33, 11.08.2016 ДИЛ ТУҒЁНИ
Табиатнинг мўъжизаси, фасллар тароватидан ҳайратланаман. Зангор бо ғ этакларини жимгина кузатиб, унинг гўзаллиги ва жозибасига мафтун бўлиб, мана шундай бетакрор неъматни бергани учун Яратганга шукрона келтираман. Рўпарамдаги қувноқ болалар кулгуси жарангига қулоқ тутаман. Оналик бахтидан масрур фаришта мисоли бебаҳо хилқатнинг севинч ҳисси оламнинг қўлидан тутгандек. Фарзандига боқишлари чиройли, жилма-йишлари майин...
Мафтун бўлганим бо ғ манзараларидан, оналар нигоҳидаги бахтиёрликдан кўзларим қувониб уйга қайтар эканман, беихтиёр онамни со ғинаман. Унинг ҳузурига шошиламан. Менинг мунис онажонимнинг оппоқ сочлари, юзлари, қўллари чиройли. Бе ғубор тилаклари, эзгу дуолари ҳикматга тўла. Шукроналикда яшагувчи, ҳеч қачон нолимай, ўзгаларга ҳавас билан яшашга ўргатувчи сабрлигимдир.
Ҳаётда онамдай яшагим келади. Ўз уйимда мени интиқ бўлиб кутаётган қизимнинг эркаликларини, менга қиладиган эҳтиромларини со ғиниб, кошонамга қайтаман. Қалбда улкан меҳр билан муқаддас қўр ғоним, саодат масканим - оиламга интиламан. Ёзнинг таровати кайфиятимни ёшартиради, руҳиятимни тетик қилади. Қалбимдаги умид, эзгу ниятлардан сармаст бўламан. Беихтиёр ўйланаман, дунёдаги жамики аёлларнинг қалби шундай покиза. Аёллар эзгуликнинг меҳробидир.
Дарҳақиқат, шундай эмасми? Ҳаётга кўрк ба ғишлайдиган, турмуш ўрто ғига муҳаббат, дилбандларига меҳр бергувчи, оиласига таянч, жамиятга тиргак аёл чиндан-да гўзалик тимсолидир. У кирган давралар файзли. У бор хонадонлар фариштали, уни қадрлаган юрт эса файзли ва фаровон. Уни эҳтиром этганлар ҳамиша эъзозда.
Ҳамрохон МАМАТҚУЛОВА, Жалақудуқ тумани.
|