ҚАТРА

ОНА - МЎЪЖИЗА

Она! Сочингга оқ оралади. Бу менинг сенга берган азобларим. Юзингга ажин тушибди. Бу менинг хатоларим. Кўзларинг нури аввалгидай чароғғон эмас. Бу эса мен туфайли келган машаққатлар.

Фарзандинг дунё ташвишларидан тўйиб, сенга нола қилса унга билдирмайгина ҳамдард бўласан. қалбинг аланга ичида ёниб турса ҳам унга кулган юзинг билан қарайсан.

Бир гўдакни улғғайтириб инсонлар сафига қўшасан-у, ютуқларини ўзига бериб, хатоларини босиб ўтган умрингдан қидирасан. Берган сутинг, қилган меҳнатинг эвазига ҳеч нарса талаб қилмай, фақатгина Аллоҳдан юрагинг парчаси учун умр сўрайсан.

Онажон! Биз фарзандлар сенинг олдингдаги қарзларимизни қандай қайтарамиз! Умр бўйи топган бахт-у, меҳримиз ҳам сенинг фидойилигинг олдида кичик бир зарра, холос-ку!

Онажон! Кел, ҳаёт бонги сенинг қалбингга эмас, биз фар-зандлар пешонасига урилсин. Кичик қаддингга жо бўлган улкан меҳринг олдида биз ожизмиз.

Она. Сен мўъжизасан!

САРВИНОЗ,

Балиқчи тиббиёт коллежи

талабаси.