№49, 01.12.2011 ЮРАКНИ ҚОНАТИБ...
Изтироб қайиғи қайга сузади,
Қаерда омаднинг обод соҳили?
Тушимга кириб ҳам тинчим бузади,
Чилвирсоч санамнинг хушбўй кокили.
Йиллар тўзғитдилар тўзимларимни,
Сабр косасида шарбатлар тахир.
Сенга сездиролмай туйғуларимни,
Ёнаман, бир қараб қўйсанг-чи, ахир!
Лолақизғалдоққа тўлса адирлар,
Борсак бирга-бирга, шумасми фароғ?
Қолмаса ўртада армону сирлар,
Битта туйғу билан ёнса қўш қароғ.
Тақдир илтифоти битта менга кам,
Армон куйдиради, армонларинг чўғ.
Майлига, имтиҳон қилавер санам,
Юракни қонатиб, чарчаганим йўқ!
Икромжон АСЛИЙ.
|