СИЗНИ ДЕСАМ...

Сизни десам, кўзларимда кулар кулгу,

Пойингизга нисор бўлар муҳаббатим.

Рашк ўтидан юрагимга тушар ғулу,

Меҳр кутиб меҳр тутар садоқатим.

Сизни десам, унутилар бор аламлар,

Тошиб кетар дилда севинч деган туйғу.

Мадҳингизни тугатолмас бу қаламлар,

Нигоҳларни ташлаб кетар буткул уйқу.

Сизни десам, бахт куйини чалар созлар,

Гўё бизни олқишлайди бутун дунё.

Лабларимда эриб кетар эрка сўзлар,

Сезилмайди шу кезларда ҳеч бир риё.

Сизни десам, мен ўзимдан буткул кечиб,

Юкинаман ишқнинг бори азобига.

Нетай бугун соғинч майин тўйиб ичиб,

Кетаяпман, сингиб вафо меҳробига.

Сизни десам...

Мен ўзимни унутаман...

Зилола РАҲМОНОВА.