ЭЙ, ВАТАН

Эй, Ватан, яшнар дилим гулшану баҳорингдан,

Бу кўнгил бўлғай тиниқ соф ҳаво, наҳорингдан.

Атрофга боқиб, не бахт, яйрайди кўзим беҳад,

Дунёда гўзал жой йўқ гул шаҳру гузорингдан.

Элим шижоатидан чекинди чўл-биёбон,

Саҳролар бўлди боғ-роғ сув юргач канорингдан.

Тинч-тотув, фаровонлик энг эзгу шиорингдир,

Осуда диёр доим бу ширин шиорингдан.

Мақтар Ғузорни бир дўст - очди деб гулдек чирой,

Дедим: чиройда каммас Андижон Ғузорингдан.

Азизсан, Ватан, менга, бўлмагин хор ҳеч қачон,

Арзир кўзимга суртсам олиб чанг-ғуборингдан.

Нусрат, эл фарзандисан, куйга сол юрт меҳрини,

Янграсин Ватан мадҳи чертганда дуторингдан.

Нусрат АБДУСАЛОМ.