ҚАТРА

ТОМЧИЛАР...

Одамларнинг дардига шерик бўлиб гоҳида шиддат билан, гоҳида майин ва беозор ёғиб ўтасан. Мен каби хаста кўнгилларга эса ғам-ғуссаларни унутишига ёрдам берасан. Менга ўхшаб сен билан дийдорлашгани ошиққан диллар қанча?! Дераза ёнида сен билан сирлашиш учун юзларини, ҳатто юрагини ифорингга тутганлар қанча?!

Ана, ҳудди мен каби деразасидан ташқарига қўлларини узатган ёмғир томчиларига ҳавас билан тикилиб турган нигоҳларга кўзим тушади. Улар ҳам балки сенга қалбидаги яширин сирларини сўзлаётгандир.

Бутун борлиқни майин ифорга тўлдириб, қанчадан қанча инсонларнинг қувонч ва ҳасратларига гувоҳ бўлиб, осмондан ўйноқлаб тушаётган ёмғир томчилари менинг ҳам юрагимга ёғинглар. Зора, шунда юрагимдаги аламлар ва армонлар ювилиб, улардан фориғ бўлсам...

Нозима ҒОФУРЖОНОВА.