№6, 06.02.2015 БИЛАСИЗМИ?
КИР ЮВИШ МАШИНАСИ
Ҳозирда уй бекаларига беминнат ёрдам бераётган кир ювиш машинаси тарихи қадим замонларга бориб тақалади. Жумладан, қадимги Грецияда кир ювиш ишларини енгиллаштирадиган ёғоч мосламалар кенг тарқалган эди. Бу мосламалар махсус тузилган рамадан иборат бўлиб, ювилувчи кийимлар унга маҳкамланган ва сувга ботирилган.
Албатта, у қурилмалар жуда содда эди. Кир ювиш машинаси деб айтиш мумкин бўлган биринчи аппарат ўтган асрнинг ўрталарида пайдо бўлди. Унда ивитиш, ювиш, чайиш, охорлаш, синкалаш ва крахмаллаш мумкин бўлган. Инглиз олими Генри Стиннес ихтиро қилган бу аппарат жуда қўпол, шу билан бирга, уни транспортда ташиш, уйга олиб бориш, ўрнатиш мумкин эмасди. Стиннес патент олган бу конструкция, яъни, сув ва кир ювиш эритмаси солинадиган резервуарлар ҳамда ювиладиган кийимлар солинадиган ички тешиклар бўлган барабан замонавий машиналарда ҳам учрайди.
Электр моторлар оммалашган ХХ асрга келиб эса кир ювиш машинаси ҳаммабоп, ихчам ва ҳақиқатан ҳам маиший уй-рўзғор машинасига айланди.
Нигора ЎРМОНЖОНОВА тайёрлади.
|