ҚАТРАЛАР ЖИЙДА ГУЛИ

Баҳорда жийда дарахти қийғос гуллайди, жуда чиройли гуллайди. Жийда гулининг муаттар ҳиди борлиқни тутади…

Жийда кўпроқ сувлари шарқираб оқиб турган ариқ бўйларида ўсади, ҳовлиларда бўй кўрсатади. Жуфт-жуфт бўлиб, бир-бирларига ҳамдард бўлиб ўсишади. Жийда дарахтини аёлга ўхшатишади. Ҳамиша бошида ҳарир рўмоли. Бегонага тик боқишни уят деб билади. Доимо боши қуйи туради. Ҳуснини ҳеч қачон, ҳеч кимга кўз-кўз қилмаган. Кўрганлар эса ошиқ, харидор унга.

Гуллаганда ҳусни янада гўзал кўринади. Майда яшил барглари майин эсган шамолда аста-аста тебранади. Узоқ, кўринмас жойда бўлса ҳам, жийда гулининг муаттар ифори узоқ-узоқларга таралади. Юракни қитиқлайди. Кўнгилларни сархуш килади…

Чаккаларига жийда гулини тақиб олган қизларни кўрган йигитлар сеҳрланиб қолишади. Қизларнинг лоларанг юзлари, жийда гули ҳиди ром этади уларни. Хуморлари босилмайди, кўнгиллари ёзилмайди. Тик туриб лол қолишади, бош эгишади бу гўзалликка…

Жийда - жаннатдан туҳфа, унинг муаттар ҳиди жаннатники. Жийда ўсган жойлар жаннат жойлардир.

Абдураҳим БОЗОРБОЕВ.