КЕЧИНМА

ЯХШИЛИККА ИНТИЛИБ ЯШАЙЛИК

Инсон дунёга келар экан, шубҳасиз, бир-бири билан ўзара мулоқотда бўлади. Бундай мулоқотлар ижобий ёки бўлиши табиий. Натижада эса кимдир яхшилик кўради, яна кимдир эса ёмонликка гирифтор бўлади.

Яхшилик ва ёмонлик ўртасидаги тўқнашув асрлар давомида инсоният қалбини ларзага солиб келади. Минг шукрки, ҳаётимизда кўп ҳолларда яхшилик ёмонликдан устун келади, одамлар қалбида эзгуликка умид бағишлайди.

Яхшилик ва ёмонлик, улар ўртасидаги тўқнашув турли кўринишларда намоён бўлади. Масалан, сўз шаклида. Инсон кўнгли шишадек нозик. Уни биргина ёмон сўз билан чил-чил синдириш мумкин. Синган кўнгилни эса минг бир яхшилик билан ҳам тиклаш мушкул. Шу боис ҳам инсон ҳаётда турли ҳис-туйғуларга берилмаслиги, ҳамиша яхшиликка интилиши, ўз саъйи ҳаракатларини фақат эзгуликка йўналтириши керак. Бунинг учун эса одамзотга сабр ва тоқат берилган.

Ҳаётда ёмонлик жазосиз қолмайди, бир кун келиб, албатта, жазосини олади. Демак, ҳаёт уммонида ёмонликдан йироқ бўлайлик, ҳар биримиз яхшилик қидириб яшашга интилайлик. Шундагина кўнглимиз хотиржам, ҳаётимиз мазмунли ўтади.

Шуҳратбек

ИСАҚЖОНОВ,

Асака шаҳри.