Аёлга бахт берар нурафшон дунё

Эркакнинг бошида дўпписи мудом,

Охори кетмасдан ярақлаб турса.

Дилида иймони, ори, ғурури,

Руҳи офтоб каби чарақлаб турса.

Аёлнинг ҳамиша эрдан кўнгли тўқ,

Яшаса фарзанднинг камолидан шод.

Рўзғордан ташвиши, элдан ками йўқ,

Ўзга бахт керакмас бундан ортиқроқ.

Ишқ, вафо, меҳрдан қурилса, дўстлар,

Ҳар қалбда мустаҳкам муҳаббат уйи.

Чил - чил синиб кетар, мунг чалар созлар,

Тақдир чалганида айрилиқ куйин...

Муҳтожлик кўрмаса ҳеч азиз бошлар,

Музтарлик нелигин билмаса асло.

Метин бўлса дилда сабр-бардошлар,

Аёлга бахт берар нурафшон дунё.

Одина АҲМЕДОВА, Қўрғонтепа тумани.