№7, 11.02.2016 Огоҳлик
АСР ВАБОСИГА ҚАРШИ КУРАШАЙЛИК
Кейинги вақтларда гиёҳвандлик билан боғлиқ муаммолар бутун дунёни ларзага солмоқда. Аср вабосига қарши жаҳон жамоатчилигининг кескин курашига қарамай, заҳри қотилга ошно бўлиб қолаётганлар сони кундан-кунга ортиб бормоқда.
Бунинг сабаби нимада? Инсоният ўзини ҳалокат ёқасига етакловчи оғуга нега бунчалар ружу қўймоқда? Айтиш мумкинки, айрим иродаси суст кишилардаги кайфу сафога, оний лаззатланишга бўлган қизиқиш аввалига бир мартагина мазасини тотишдан бошланиб, кейинчалик батамом бу бало таъсирига тушиб қолишларига сабаб бўлади. Баъзилар бир-икки татиб, кейин тўхтатаман дейишади, бироқ унинг тузоғига илинганини кеч тушунадилар. Натижада, яқинларидан, бор-будидан ажрайдилар. Аксариятлари "дори"ни сотиб олишга маблағ тополмай ёки заҳри қотил таъсирида жиноят кўчасига кириб кетадилар.
Бу иллат кўпайишининг яна бир жирканч жиҳати, наркотик моддалар билан савдо-сотиқ тез ва мўмай даромад топиш манбаларидан бири эканлигидир.
Гиёҳвандлик кишини ҳам жисмонан, ҳам руҳан мажруҳ этади. Бу бало, иллат таъсирига тушмаслик, тузоғига илинмаслик инсоннинг ўз қўлида. Ҳар бир фуқаро, айниқса, кенг жамоатчилик бу масалада ҳамиша огоҳ ва ҳушёр бўлиши лозим.
Илёсбек АРЗИЕВ,
Андижон темир йўл бекатидаги тармоқ
ИИБ ВЕЎН ва ХПГ инспектори, капитан.
|