Ифор тўлди димоқларимга

Мен сени жуда ҳам соғинган эдим,

Пешвоз чиққим келиб офтобга шодон.

Қачон қушлар куйин бошлайди, дедим,

Ариқларда сувлар мавж урар қачон?!

Майсалар ўтганди кўз олдимдан кўп,

Бойчечак юзига интизор эдим.

Тоғлардай юксалди ҳис-туйғулар хўп,

Ёрқин уфқларга термулардим жим.

Мана, сен ниҳоят келдинг, баҳорим,

Гулларни тўлдириб қучоқларимга.

Қуёшдан мунаввар бўлди наҳорим,

Ифор тўлди бу кун димоқларимга.

Энди бу ўлкадан кетмай қўяқол,

Сенга ёзиб берай янги шеъримни.

Уларга ўзинг бўл ташбеҳу тимсол,

Мангу сурурларга дўст қил дилимни!

Икромжон АСЛИЙ.