ҚАТРА

БАХТ МАНЗИЛЛАРИ

Ғунча эди... Ҳаёт бўстонининг энг нафис ғунчасига айланганди ўн олти ёшида. Умрининг боғбонлари камолига қувонардилар. Болалик, ёшлик айёмининг нозик ғунчасига ҳавас қилмаганнинг ўзи йўқ эди. Кундан кун чирой очиб борди у. Ўн саккиз ёшида ўн саккиз минг олам ҳуснидан андоза олиб келинчак бўлди.

Келинчак... Бирам нафосатли, бирам назокатли... Ибою ҳаёси нигоҳларидаёқ акс этади. Куёвнинг кўкси ғурурга тўлди: "Ошиқлар ичида марди ўзим бўлдим, шу ҳилолнинг осмониман энди..." Қайнона-қайнотанинг боши самода: "Шукр, шундай гулнинг боғбонимиз энди..."

Бахт қасрига пойдевор қўйилиб, оилада чақалоқ йиғиси янгради. Ёшгина ота-она қувончдан масрур, бувию бобо мақоми ҳадя этилганларнинг қалбида шукроналик. Кечагина болалик шўхликларига ҳамоҳанг умрларга масъулият юкланди.

Оила - муқаддас даргоҳ. Бу бўстондаги гулу чечакларнинг ҳар бирининг ўз ифори, ўз таровати бор. Ҳавасга арзирли чаман чечагини орзулаганларнинг истакларига қанот берган келинчак бугун ҳаёт сўқмоқларини босиб ўтган она, мунис аёл. Эзгулик ва сабр билан келинлик хонадонида қадр топа олди. Ота уйида кўрган яхши тарбияси туфайли ҳам турмушнинг қийинчиликларига доши етди унинг.

Бугун эса хонадонига келин туширяпти. Қаршисида келин салом билан ийманиб турган келинчакка боқиб, юраги орзиқади. Қўлларини дуога очаётган ёнгинасидаги қайнонасига қарайди. Унингдай меҳрибон бўлишни дилига тугади...

Кечаги гулғунчанинг ўзи бугун боғбон...

Гулноза ЗИЯДИНОВА,

АДУ магистри.