Ватан, сенга суянч ниҳолинг бўлай

Тонгги шаббодалар силар кокилим,

Кўкда қуёш ўпар, юзим куйдириб.

Бахтдан яшнар юрак биламан шуни,

Тангрим яратибди сени суйдириб.

Шохдан шохга қўниб, ўйнайди қушча,

Борлиққа кўз-кўзлаб эркнинг парвозин.

О, она Ватаним, сенинг қўйнингда

Ҳар куни тинглайман тинчликнинг куйин!

Тандирнинг бошида онам ғимирлар,

Яноқлари олов, кўзлар бахтиёр.

Этагида менга илинган кулча,

Нонда чексиз меҳринг тафти бор.

Баҳорда кўз ёрган ялпизинг эса,

Қўймайди ошимга бориб етгунча.

Ватан, сенга суянч ниҳолинг бўлай,

Жисмим тупроғингга сингиб кетгунча.

Феруза ҚОЗОҚОВА, Хўжаобод тумани.