ҚАТРА

Дил ва тил

Дил! Ўта сабрли, гўёки унинг тўрт фасли бордай. Баҳорида умидли, ёзда шодликка тўла, кузида заъфарон, қишда қайғуга ҳамоҳанг...

Дил! Шундай нарсаки, уни баҳор майсаларидай яшнатиш, меҳр ила шодликка тўлдириш мумкин. Фақат бунга анча вақт ва ҳаракат керак бўлади. Аммо... Аммо кузга ўхшаб умидсизлантириш, қаҳратон қиш сингари батамом қайғуга кўмиш осон. Бунинг учун икки сония кифоя. Чунки дил жуда нозик ва хокисор...

Тил! Ўта шошқалоқ. Унинг ҳам тўрт фасли бордай. Баҳорида ширин сўзлар, ёзда қувонтиради. Лекин... лекин у ҳам кузида дилни қайғуга солиш, қишида эса бутунлай адо қилиш қудратига эга.

Гоҳида уларнинг фасллари ўрин кутмайдилар. Баъзида қишдан сўнг ёз келади, баҳор бўла туриб, бир зумда хазонли кузга айланади. Кўпинча тил туфайли дил озор чекади.

Дил ва тил бамисли эгизак. Тил шўх, беқарор, дил эса камтар ва хокисор...

Нурилло ТЎХТАСИНОВ.