(ҚАТРА)

НАДОМАТ

Малоҳат шундай деди:

- Ичимга ютавериб адойи тамом бўлдим. Фарзандларим бор экан, яшаб юрибман. Эримнинг тили аччиқ. Ўтирсам ўпоқ, турсам сўпоқман. Оиламизда отам онамни ҳеч қачон "сен" демаган. Биз бунга кўникиб кетган эдик. Эрим мени "сен"сирайди.Шу сўзга чидолмайман.

Эру хотиннинг муносабатлари ҳақида ўйлаганамизда беш фарзанднинг онаси Соломатхон аянинг гапларини эсладик.

- Аввалига "сен"сирашга ўтдилар. Кейин дўқ урса, туртиб юборса, ўшқирса ҳам чидадим. Аёл эканман, кўникдим. Фарёд кўтарай десам, ўртада фарзандлар бор.

Мастура холамнинг фиғони эса фалакда:

- Ичкиликни чиқарганинг уйи куйсин. Бу кишим на номусни билади, на уятни. Қўл силтаб кетай, дейман-у, ўртада болалар бор-да...

ЗУМРАДХОН.