ҲАРБИЙЛИКНИНГ МАСЪУЛИЯТИ КАТТА

Ҳарбий бўлиш осон эмас. Бу касбда хизмат қилаётган аёллар кимнидир ғурурлантирса, кимгадир ёқмаслиги мумкин. Аммо... Ким нима деса ҳам, мен учун ўз касбимнинг машаққати ҳам, мушкулоти ҳам ёқимли.

Турмуш ўртоғим Расулжон Давлатов ҳам ҳарбий, мени тушунади. Танлаган касбим мени туғилиб ўсган қадрдон масканимдан олиб, турли манзилларни макон эттирди. Мана 10 йилдирки, ҳарбийликнинг тузини тотаман. Бу вақт орасида кўп вилоятларда яшадик. Энди эса она юртим Андижонда шартнома бўйича ҳарбий хизматчи, оддий аскар бўлиб хизмат қиляпман.

Кўпчилик "Бахтлимисиз?", дея сўрайдилар. Ҳа, мен бахтли аёлман! Фарзандларим Гулруҳ, Робия, Қосимжонларнинг камоли менга бахт берди. Касбимнинг халқ манфаатини ёритган ёғдуси яна бир бахтни берди. Аёл учун бундан-да ортиғи борми?!

Аслида ҳарбий бўлиб етишишимда отажоним (жойлари жаннатда бўлсин) ҳамда онажонимнинг хизматлари беқиёс. Агар улар мени қўлламаганларида, оила, фарзанд тарбиясида кўмак бермаганларида ҳарбий бўла олмасдим. Уларнинг менга суянч бўлганликлари ҳам менга берилган бахтнинг бир шакли. Қолаверса, мен келин бўлиб тушган оилам ҳам ҳамиша мени қўллаб-қувватлади.

Давлатимизнинг бизларга яратган имкониятлари замирида ҳарбийлар учун тинимсиз меҳнат, катта масъулият бор. Юрагимдаги Ватан меҳри, ҳимояси ва бурч садоқати ҳамиша менга куч беради.

Хайринисо АКБАРОВА,

оддий аўскар.