ҲАЁТ - ИБРАТ МАКТАБИ

МЕН ҲАМ ЭДИМ СЕНДЕК...

Руқия хола бир уюм кирни тўплаб, ювишга уннаган келинининг ёнига бориб:

- Болам, кўйлагимни яхшилаб чайинг-а. Намоз ўқилганда кийиладиган кийимнинг устидан қайта-қайта сув қуйиб, кейин дорга ёйиш керак. Совун юқи қолмасин, қизим, - деди хижолатли оҳангда.

Келини Шаҳло қайнонасига кўзларини катта-катта очиб, бир ўқрайиб қараб қўйдию, аммо ҳеч сўз демади. Унинг қарашидан "буйруқ"нинг ёқмагани шундоққина сезиларди. Бундан Руқия холанинг чинакамига жаҳли чиқди. Бир кўнгли "кўтар тарақа-туруғингни" деб, кир тоғорани ирғитиб, келинни ҳайдаб солмоқчи бўлди. Бироқ... Бундан анча йиллар муқаддам ўзи келинлик даврида қайнонасига кўрсатган ҳунарлари ёдига тушди.

Ўшанда у ҳам кир юваётганди. Кирлари орасида қайнонаси Холида холанинг кўйлак ва рўмоллари ҳам бор эди.

- Болам, менинг кийимларимни яхшилаб чайиб, сўнгра дорга илинг-а, - деганди қайнонаси ҳам.

Бу гапни эшитиб, унинг жаҳли чиққанди, ўзини тутолмай:

- Кирларингизни ювганимгаям раҳмат денг, ая, менинг ювганим ёқмаса, ўзингиз юва қолинг, - дея бетгачопарлик билан қайнонасининг дилини оғритганди. Бу гапдан Холида холанинг кўнгли музлаганди. Дилига келган ниятни тилига чиқарганди ўшанда.

- Киримни юваётганингиз учун раҳмат, болам, илоҳим, сиз ҳам мендек қаринг! "Мен ҳам эдим сендек, сен ҳам бўласан мендек" деб машойиҳлар бежиз айтишмаган, - деганча ичкари уйга кириб кетганди қайнонаси.

Мана - қайтар дунё, кечаги куни бугун ўзининг бошида. Қайнонасининг ёшига етиб-етмай, фалак чархи айланиб турибди. Яна ҳам келини ўзидай бетгачопарлик қилиб, гап қайтармади. Аммо ўзидан ўтганини Руқия холанинг ўзи билди, холос...

Коммуна ЭГАМОВА.