ҲАЁТИЙ ҲАҚИҚАТ

ОНА-БОЛА ИККИ ХИЛ ОЛАМ

Ёз ойининг бошлари. Кун иссиқ, жаҳон бозорида сотувчи ҳам, олувчи ҳам кўп. Ҳар-хил турдаги рўзғорбоп сумкалар сотилаётган раста ёнидан ўтаётиб, она-бола сотувчиларнинг суҳбатига қизиқиб қолдим.

Она - йўғон гавдали, қовоғи уюлган, кўз қарашлари совуқ аёл эди. Ўғлининг юз-кўзларида самимийлик, беғуборлик акс этган бу ёқимтой йигитча, келган ҳар бир харидор билан эринмай гаплашар, сумка олишларини тавсия қиларди.

Бир-биридан гўзал чиройли қизлар ўтиб кетаётиб, сумкаларга харидор бўлишди. Йигитча қизларнинг ўзлари танлаган сумкани узатаётиб деди:

- Бу сумка чиройли, лекин дастаси сифатсизроқ ишланган. Тез узилиб кетиши мумкин. Мана, буниси эса пишшиқ, ҳам арзон, пулингизга ачинмайсиз, дея - бошқа сумкани кўрсатди. Буниси ҳам қизларга маъқул келиб, харид қилиб, хурсанд бўлиб кетишди. Уларнинг ортидан йигитча табассум билан қараб қолди.

Нима биландир машғул бўлиб ўтирган онаси ўғлини койий бошлади:

- Сен бола, сумкаларнинг қанақалигини реклама қилмасдан, сотишингни бил. Дастаси узилса узилсин, сенга нима? Бу ер бозор, қандай қилиб бўлса ҳам, молингни сотишни ўйла.

- Ойижон, ахир сифатсиз нарса олган харидор кўнгли қолиб, қайтиб келмай қўяди-ку: - деди йигитча.

- Келмаса келмас, одам анқонинг уруғи эмас. Бири келмаса, бошқаси келади. Сен дуч келган харидорга ваъз айтмасдан, мақтаб-мақтаб молингни сотишнинг пайида бўл.

Йигитча онасининг зардали гапларига индамай қўяқолди. Бирибир унинг нигоҳларида харидорларга нисбатан хайрихоҳлик билиниб турарди.

Уларни кузата туриб, тўғриси, жуда ҳайрон бўлдим. Она-боланинг феъл-атвори, ташқи кўриниши бир-бирига ўхшамас эди: онаси ўз манфаатини ўйлайди, эса ўғли кўнгилни.

Раҳима АБДУРАҲМОНОВА.