КЕЧИНМА

КЕЧИР, ЮРАК

Севдим дединг, суйдим дединг, орим дедим. Зорлар этдинг боргум дединг, ғурур дедим. Соғиндим, деб қонлар ютдинг, қўйгин, дедим. Кечир юрак, ҳеч сўзингга кирмадима, ёрдан кеч деб яна сени қийнадима...

Ақл билан бир бўлиб, уни эрка қилибману, сени яккалабман. Ахир, ўгай эмасдинг-ку, ўзимники бўлган юрак, наҳот сени ўзим хўрладим. Оҳ, юрагима, куйган юрак, меҳр кутган юрак, ўз танидан заҳар-заққум ютган юрак. Борин меҳрин менга тутиб, ўзи остонада зор-зор юрак, бир бор айтганинг ҳам қилай энди. Умримда илк бор сенга қулоқ тутай энди. Сўйла, юрак, айт зорингни. Сўзинг олмай сени қанча қийнадима...

Дуч келганда боқма, дедим, жудо этдим. Сени шундай, қийнай-қийнай адо этдим. Умрингни мен ғурурларга фидо этдим. Ёрга бир сўз дейишга ҳеч қўймадима, кечир юрак, сўзингга ҳеч кирмадима.

Боргин юрак! Ёрга айтгин суйганингни. Бир умр фақат уни дея ўтганингни. Таслимман мен, боргин юрак.

Севдим дегандинг, суйдим дегандинг, орим дегандим. Зорлар этдинг боргум дединг, ғурур дегандим. Соғиндим, деб қонлар ютдинг, қўйгин-дегандим... Кечир юрак, сўзингга ҳеч кирмабмана, ёрдан кеч деб сени қанча қийнабмана. Ёрдан кечмас экан ахир, чин бир ошиқ. Маҳшар тонгги дийдор тилар, чин бир ошиқ...

Дилдора ХУШБАҚОВА,

Жалақудуқ тумани.